GOSEN. – Daar heers opgewondenheid onder die Israelitiese dwangarbeiders hier sedert hulle gehoor het dat hulle God hulle gaan bevry. Dié goeie nuus is gister aan die Hebreeuse leiers oorgedra deur Moses seun van Amram, wat pas uit ballingskap na sy mense in Egipte teruggekeer het.
Moses het destyds land-uit gevlug nadat hy ‘n Egiptiese slawedrywer vermoor het. Maar nou, ná ‘n ballingskap van veertig jaar in Midian, is hy terug om sy mense te kom help.
Volgens Moses het die Here het by die berg Horeb aan hom verskyn met die opdrag om na sy mense terug te gaan. (Sien die berig elders in hierdie uit gawe.) God het hulle nood raak gesien, het Moses die leiers verseker. God het besluit om hulle te laat terugkeer na Kanaän, die land van hulle voorvaders, wat Hy beskryf het as “’n land wat oorloop van melk en heuning”.
Die Israelitiese leiers het eenparig besluit om vir Moses af te vaardig om namens hulle met die farao te gaan onderhandel oor hulle vertrek. Hulle het ook Moses se ouer broer Aäron versoek om hom by te staan. Na verwagting sal die farao nie maklik sy toestemming gee nie, aangesien die Israeliete deur die jare ’n gerieflike bron van gratis arbeid vir sy groot bouwerke was. Tog is hulle vol vertroue dat hulle sal slaag, omdat hulle God aan hulle kant is.
- Lees meer hiervan in Eks. 3:1-18; 4:27-31.
ONTMOETING ONTSTELLEND ÉN HEERLIK SÊ MOSES
GOSEN. – “Om die lewende God te ontmoet, is ’n ontstellende, maar tegelykertyd ook ’n heerlike belewenis.” Só het Moses sy rare ondervinding by die berg Horeb aan die Israelitiese leiers hier beskryf.
Moses het vertel dat hy sy skoonpa, Jetro, se kleinvee opgepas het toe hy ’n doringbos sien brand. Dit was vir hom vreemd dat die bos nie uitbrand nie. Hy het nader gegaan om ondersoek in te stel, en toe praat God met hom uit die doringbos! Hy het eers nie besef wat aangaan nie, totdat God hom beveel het om sy skoene uit te trek omdat hy op heilige grond staan.
“Ek was baie bang. Die enigste gedagte wat deur my kop geflits het, was dat ek ’n onwaardige sondaar is. Maar terselfdertyd het daar so ’n heerlike rustigheid en vrede oor my gekom – dit was eenvoudig ongelooflik!”
- Lees hiervan in Eks. 3:1-6.
Nuwe profeet kasty volk in oordeelsboodskap
JERUSALEM. – Nadat die profetestem lank in Juda stil was, het daar nou ’n nuwe profeet na vore getree. Hy is Jesaja seun van Amos.
Net soos sy kollegas in die noordelike buurstaat Israel, Amos van Tekoa en Hosea seun van Beëri, het Jesaja nie gehuiwer om die oordeel van die Here te verkondig nie. In ’n dringende oproep tot bekering het hy gister die volk vergelyk met die goddelose stede Sodom en Gomorra, en gesê God is moeg vir die holle godsdienstige rituele. Tensy hulle hulle hartgrondig bekeer, sal die land ’n puinhoop word as God se oordeel hulle tref. “Maar genadetyd is nog nie verby nie. Nóú is die tyd om die saak met God uit te maak,” het Jesaja gesê.
Sonder vrees
’n Mens kan jou dit skaars voorstel: ’n vuil, ellendige sondaarmens in die teenwoordigheid van die vlekkelose, heilige God van hemel en aarde.
Dit was die ondervinding van Moses en Jesaja. En albei krimp ineen van vrees. Jesaja roep uit (6:5): “Dit is klaar met my! Ek is verlore! Elke woord oor my lippe is onrein, en ek woon onder ’n volk van wie elke woord onrein is. En nou het ek die Koning gesien, die Here die Almagtige.”
En tog bly hy leef, want God stuur ’n seraf om hom met ’n kool van die altaar te reinig. En Moses bly leef, want God beveel hom om op ’n afstand te bly.
Ons lees van nog iemand wat voor God verskyn het: Jesus Christus. Vir Hom was daar nie ’n gloeiende kool van versoening nie. Hy kon nie maar net op ’n afstand bly staan – Hy moes tussen hemel en aarde hang, deur God verlaat, verwerp! Dáár sien ons werklik die verskrikking van die sonde. Hy kon nie bly leef ten spyte van die sonde nie – óns s’n, nie Syne nie. Hy sterf daar op Golgota. Jesaja voorspel dit in 53:5: “Oor óns oortredings is hy deurboor, oor óns sondes is hy verbrysel; die straf wat vir ons vrede moes bring, was op hom, deur sy wonde het daar vir ons genesing gekom.”
Ons kan daarom voor God verskyn, soos Moses en Jesaja, én bly leef, omdat Jesus voor God verskyn en gesterf het. Die Hebreërskrywer sê (10:19): “Broers, ons het dus nou deur die bloed van Jesus vrye toegang tot die heiligdom …”
Vrye toegang! Sonder vrees! Sonder om op ’n afstand te huiwer! Dit is mos Evangelie! Prys God daarvoor, en “… laat ons tot God nader” (Heb. 10:22).
Views: 11
