’n Vriend herinner my op ’n dag, toe ek by hom raad gesoek het oor ’n diep drif waardeur ek gaan, aan Hebreërs 12:1-3. Daar roep die skrywer ons op om Jesus in die oog te hou, omdat Hy die weg vir ons gebaan het. Maar dan voeg hy ’n merkwaardige woord by. Hy herinner ons daaraan dat, wanneer ons Jesus in die oog hou, ons ook sy lyding helder moet sien. Dán sal ons nie geestelik moeg word en uitsak nie. Op ’n manier word jou eie lyding in Christus s’n opgevang en dra Hy jou deur jou krisis.
Hierdie selfde gedagte word deur ander Bybelskrywers op ander maniere uitgedruk. Op ’n manier wat ons nie altyd verstaan nie, is ons swaarkry deel van God se goeie pad met ons. Deur ons swaarkry – en hierin lê daar ’n groot misterie – deel ons in Christus se lyding. Paulus skryf daaroor in 2 Timoteus 2:3: “Dra jou deel van die ontberings soos ’n goeie soldaat van Christus Jesus.” Op ’n ander plek skryf hy (Kolossense 1:24): “Ek is nou bly oor al die lyding wat ek ter wille van julle moet verduur, want die vervolging van Christus het nog nie geëindig nie. Ek verduur my deel daarvan ter wille van sy liggaam, die kerk.” Paulus gaan sover om die lyding te begeer! In Filippense 3:10 skryf hy: “Al wat ek wens, is om Christus te ken, die krag van sy opstanding te ondervind en deel te hê aan sy lyding deur aan Hom gelyk te word in sy dood …”
Dus: nie net moet ons ons lyding sien as deel van Christus se lyding en dit daarom Stoïsyns verduur nie; ons moet daaroor bly wees. Dié tema van blydskap te midde van lyding loop reg deur die Nuwe Testament. Jakobus skryf in Jak 1:2: “My broers, julle moet baie bly wees wanneer allerlei beproewings oor julle kom, want, soos julle weet, as julle geloof die toets deurstaan het, stel dit julle in staat om te volhard.” 1 Petrus 4:13 het dieselfde boodskap: “Wees liewer bly hoe meer julle in die lyding van Christus deel, want dan sal julle ook oorloop van vreugde by sy wederkoms in heerlikheid.”
Trouens, lyding ter wille van Christus is ’n voorreg. Só herinner Paulus die gemeente in Filippi. In Fil 1:29 skryf hy: “God het julle die voorreg gegee om Christus te dien, nie alleen deur in Hom te glo nie, maar ook deur vir Hom te ly.” En Petrus praat dieselfde taal as hy in 1 Pet 3:14 skryf: “Maar selfs as julle sou ly omdat julle doen wat reg is, moet julle dit as ’n voorreg beskou. Moenie vir mense bang wees of julle laat afskrik nie.” Dit eggo natuurlik die woorde van ons Here Jesus self in Matteus 5:11-12: “Geseënd is julle wanneer die mense julle ter wille van My beledig en vervolg en valslik al wat sleg is van julle sê. Wees bly en verheug, want julle loon is groot in die hemel. Hulle het immers die profete voor julle net so vervolg.”
Ek het lank gesukkel om my kop om dié gedagte te kry. Vir my was lyding ter wille van Christus net sleg, en ek het by tye myself baie jammer gekry. Maar hoe langer ek oor dié saak nadink en met die Here worstel, hoe meer besef ek dat daar inderdaad vreugde in lyding kan lê, en dat dit ’n voorreg is om te ly. In God se hande word my lyding ’n instrument waardeur Hy my nader aan Hom trek.
Natuurlik is dit nie maklik nie. Die ou mens in my wil die hele tyd opspring en skree dat dit onregverdig is, en vra hoekom, hoekom, hoekom. Maar diep binne my begin daar algaande ’n vreugde groei, want te midde van alles weet ek God is met my besig, en deur my swaarkry kry ek hoe langer meer deel aan Christus se lyding en groei ek vaster aan Hom. Wat ’n ongelooflike gedagte!
Daarom leef ek met hoop, en volg ek daarin die Here Jesus, wat sy lyding verduur het sonder om vir die skande daarvan terug te deins, omdat Hy geweet het dat daar vir Hom vreugde in die vooruitsig was (Hebreërs 12:2).
Views: 63
