Joh 1:29 Jesus, die Lam van God

Ons staan aan die begin van ’n nuwe jaar. Wat verwag jy van God in die jaar wat voorlê? Wat dink jy kan jy van Hom verwag? Wat sal Hy in jou persoonlike lewe doen, en in die gemeente, en in die wêreld?

Die soort dinge wat ons verwag, hang nogal baie nou saam met die soort beeld van God wat ons in ons koppe het.

As jy vir God sien as die groot Almagtige, dan sal jy waarskynlik ook ’n verwagting hê dat Hy in die jaar wat voorlê, ’n hele paar kopsere vir jou moet oplos en ’n groot klomp yslike groot klippe uit die pad gaan rol.
As jy vir God sien as die groot Regter, sal jy dalk hoop dat Hy in die jaar ’n paar ouens op hulle plek sal sit en sal straf. Soos die korrupte amptenare, of daardie ou in die skool wat almal so boelie. Of miskien is jy dan bang dat Hy jou gaan straf omdat daar in jou eie lewe dinge is wat verkeerd is.
Miskien is die beeld van God wat jy in jou gedagtes omdra, een van ’n liefdevolle Vader wat vol ontferming en vergifnis is, en verwag jy van Hom om die sonde in jou lewe te vergewe elke keer as jy struikel.

Hoe sien jy vir God? Maak ’n oomblik jou oë toe, en probeer vir jouself hierdie vraag antwoord. Wie is God vir jou? Watter rol speel Hy in jou lewe?

Ons is in ons magsbehepte wêreld al so gekondisioneer met die gedagte dat sterker beter is, dat die sterke oorleef en die swakke ondergedruk word, dat ’n mens graag wil hê God moet ook met mag en krag optree. En ons bely ook dat Hy almagtig is. Dat niks vir Hom onmoontlik is nie. En dit is natuurlik ook reg. Die Here ís almagtig. Wanneer Hy sy stem laat hoor, vlug volke, wanneer Hy te voorskyn kom, spat nasies uitmekaar, sê Jes 33:3.

Maar die feit dat God almagtig is, beteken nie dat Hy noodwendig met almag optree nie.

Wanneer Hy optree, is dit dikwels nié met mag nie, maar in swakheid, in weerloosheid. Dit is ’n soort karaktertrek van God, dat Hy sy mag terughou. Nie uit swakheid nie, maar omdat dit is soos Hy is. Daarom, as die Seun van God mens word, word Hy dit nie as deel van ’n vorstelike gesin nie, maar as arm timmermanseun, gebore in ’n stal. En as Jesus Christus sy openbare bediening op aarde begin, is die titel wat Johannes die Doper as sy wegbereider vir Hom gee, “die Lam van God”.

’n Lam. Swak, weerloos, nederig, onintimiderend. Al is aan Hom, volgens sy eie getuienis later (Matt 28:18), alle mag gegee in hemel en op aarde. Al is Hy, soos die engel in Openbaring 5:5 sê, die Leeu uit die stam van Juda. Dit is Hy ook. Maar die eerste woord wat oor Hom gesê word as Hy sy bediening begin, is dat Hy die Lam van God is. Die Een wat God gestuur het om geslag te word, geoffer te word, sodat die wêreld van sonde verlos kan word. Want só verlos God. Nie deur magsvertoon nie, maar deur ons sonde op Hom te neem en daarvoor te ly en te sterwe, soos die Nagmaal dit vanoggend weer onderstreep: Lam van God.

Partykeer is dít vir my die swaarste van Christen-wees: dat ons God só is; ’n lam, eerder as ’n leeu, wanneer Hy in die wêreld optree. Hoe kan die almagtige God dit toelaat dat die wêreld lyk soos hy lyk? Hoe kan ’n God van liefde toelaat dat booswigte met hulle onheilighede kan wegkom? Is God dan nie almagtig nie? Kan Hy nie iets daaraan doen nie?

Johannes die Doper het ook hieraan begin twyfel toe hy later in die tronk gesit het, omdat hy eerder ’n kragdadige God wou hê. Jesus antwoord hom dat hy op verkeerde plekke na God se werk soek. Hy moet dit eerder soek dáár waar Hy mense se lewens aanraak en nuut maak. Lees dit in Matt 11:2 en verder.

Daar kóm ’n dag wanneer God sy oordele sal voltrek, wanneer Hy die dorsvloer deur en deur sal skoonmaak, wanneer die duiwel en al sy volgelinge in die poel van vuur gegooi sal word. Maar intussen leef ons in ’n wêreld waar God op ’n ánder manier regeer, met sagtheid eerder as deur magsvertoon. Ons hou nie daarvan nie. Ons sou dit graag anders wou gehad het. Maar dis nie ons keuse nie. Dis God s’n. En dít is die punt. Ons moet God toelaat om God te wees: ’n lam, eerder as ’n brullende leeu.

Dit het nogal implikasies oor wat ons van God verwag, nie waar nie? God sal nie in hierdie jaar soos ’n groot towenaar al my probleme wegtoor nie. Ek sal waarskynlik verniet bid dat Hy dit moet doen. Maar as ek vra dat Hy my sal help om my swaar en seer en probleme te hanteer, dat Hy my ’n goeie eggenoot en pa en dominee sal maak, en die nodige krag sal gee om staande te bly in versoekings, dat Hy my sal help om ’n lewende getuie vir Hom te wees, dat Hy my geestelik sal laat groei in die jaar sodat ek met groter volwassenheid as sy kind kan leef, dán kan ek reken op gebedsverhoring.

Maar die feit dat Jesus die Lam van God is, het ook ander implikasies. Nie net vir wat ons van Hóm kan verwag nie, maar ook vir hoe óns as sy navolgers moet leef. Want as ons sy volgelinge wil wees, sal ons Hom ook hierin moet navolg: nie leeus nie, maar lammers. Dit wil die Gees van God ook in ons laat gebeur. Die vrug van die Gees is immers: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid, selfbeheersing (Gal 5:22,23).

Vanoggend, hier aan die Nagmaalstafel, deel die Lam van God Homself aan ons mee, om ons te versterk om Hom hierin te volg.