Lees ook
Op die oog af lyk dit asof ons in hierdie bede met ’n teenstrydigheid te doen het: ons bid hier dat God se koninkryk moet kom, en dit terwyl ’n mens met reg kan vra: Maar is daar ’n plek in die ganse groot heelal waar God se koninkryk, dws, waar die Koning van die Ryk, self nog nie gekom het nie? Sê die Skrif dan nie uitdruklik dat die aarde en alles wat daarop is, die wêreld en die wat daarin woon, alles aan die Here behoort nie (Ps 24:1)? En toe Jesus na die aarde gekom het, het Hy tog kom verkondig dat die koninkryk van God naby ons gekom het (Mat 4:7). In die gedeelte wat ons gelees het, sê die Here selfs dat die koninkryk van God by ons is. Waar Jesus is, daar is die koninkryk tog ook?
Natuurlik is dit waar. Natuurlik behoort alles aan die Here: elke doudruppel, elke mossie, elke bossie. Die vee op duisend berge is syne, sê die psalm-digter so treffend. Hy is nie alleen Vader van die gelowiges nie, maar ook Koning van die heelal. Natuurlik is die koninkryk van God hier en oral, en het dit in Christus op ’n nuwe wyse aangebreek. As dit nie so was nie, was alles in die Bybel ’n leuen, was alles wat ons glo, vergeefs; dan was Golgota en die leë graf en die Hemelvaart en Pinkster en die beloftes van die wederkoms maar net stories.
Natuurlik is God hier en oral. Daarom, as ons bid: “Laat u koninkryk kom”, sê ons nie daarmee dat God afwesig is nie. Al is God hier in die wêreld, kan en moet ons dit nog altyd van harte bid. Want die probleem is dat God se ryk nie so teenwoordig is dat dit soos ’n stoomroller oor alles heen loop nie. Nee, mense kan nog God se koninkryk teenstaan, kan nog ’n keuse teen Hom maak. Ons kan nog ons eie koninkryke bó God s’n verkies, en dit is waar die probleem lê. Want die ergste oordeel waarmee God ons kan tref, is om ons aan onsself oor te laat. Ons vernietig onsself en hierdie wêreld al klaar teen so ’n ontstellende tempo – ’n mens kan maar net na die nuus luister of die koerant oopslaan: moord en doodslag en korrupsie en oorloë en geweld waar jy kyk. Ons verwoes en verbreek God se skepping, en ook onsself, met oorgawe.
Ja, God is oral, maar ons kan teen Hom kies, en dan val jy, wetend of onwetend, die duiwel ten prooi, begin hy jou lewe beheer, is God nie meer Koning in jou lewe nie, maar Satan.
Wanneer ons dus bid om die koms van God se koninkryk, bid ons onder andere om die koms van geloof, bid ons dat alle mense uit goloof sal lewe. Die HK 123 sê hierdie gebed beteken: “Regeer ons so deur u Woord en Gees dat ons ons hoe langer hoe meer aan U onderwerp.” Die fout lê dus nie by God se teenwoordigheid of sy regering in die wêreld nie. Die probleem lê daarin dat ons ons nie aan sy gesag onderwerp nie.
As ons nou hierdie gebed bid, bid ons juis hiervoor – dat ons ons ondergeskik stel aan God se gesag, dat ons eie koninkrykies tot niet sal gaan. En dit is natuurlik ’n geweldige ding om van God te vra: om jou te verlos van jouself en jou hele bestaan op Hom te rig.
Natuurlik gaan dit in hierdie gebed nie net om jouself nie, maar om alle mense wat hulle eie koninkryke najaag en God misken – in Suid-Afrika, maar ook in China en Rusland en Europa en die VSA en Indië en noem maar op, die miljoene der miljoene mense wat God nie ken of erken en in Hom glo nie, tot aan die uithoeke van die aarde, bid jy vir die lande wat ryp is vir die oes.
Hoe bid ’n mens hierdie gebed vandag in Suid-Afrika? Dit lyk my daar is ’n groot gevaar dat ’n mens jou verlange na die “koninkryk van God” kan vul met jou eie ideale en strewes en verwagtings. Daarom moet ons goed verstaan dat God se koninkryk dikwels anders kom as wat ons dink of verwag en begeer, dat ons nie aan God kan voorskryf hoe sy koninkryk moet lyk of op watter wyse dit moet kom nie. Dit gaan immers in die koninkryk van God ten diepste om ’n geloofsaak, om ’n verbintenis aan God en ’n gehoorsaamheid aan God, en nie om allerlei politieke en maatskaplike of sosiale strewes nie (vgl die dissipels in Hand 1:6v). Daarom sê die Kategismus dat hierdie bede vra dat God die kerk sal bewaar en dit laat groei, dat die duiwel, elke mag wat teen God opstaan en alle kwaadwillige planne wat teen God se heilige Woord bedink word, vernietig word. Ons moet bid dat God ons sal verlos van ons selfgerigtheid en onverskilligheid teenoor Hom en sy saak, en ook dat mense hulle tot God sal bekeer en sy gesag in hulle lewens sal erken.
God se koninkryk kom daar waar ’n mens in gehoorsaamheid aan sy wil, begin om vir Hom te lewe, waar jy begeester word met ’n ywer vir God. God se koninkryk kom daar waar ’n mens tot die ontdekking gekom het: ek leef nie meer nie, maar Christus leef in my; waar jy geleer het om soos Christus daar in Getsemane te bid: Nie my wil nie, maar U wil geskied. God se koninkryk kom daar waar die Heilige Gees geleentheid kry om jou lewe te beheer.
Natuurlik sluit hierdie gebed ook veel meer in: nie net dat mense hulle tot God sal wend nie, maar ook dat God Hom na ons sal wend, dat Hy wat in Christus Jesus na die aarde gekom het, en in die Heilige Gees in ons harte kom woon het, weer sal kom op die wolke van die hemel in al sy heerlikheid, sodat God waarlik alles en in almal kan wees. As ons bid “laat u koninkryk kom” verlang ons na daardie dag, pleit ons dat God daardie dag sal laat aanbreek, wanneer Hy alles aan Hom sal onderwerp, en ons finaal van die Bose verlos sal wees.
In die woorde van die Kategismus: Hierdie bede beteken: Regeer ons so deur u Woord en Gees dat ons ons hoe langer hoe meer aan U onderwerp. Bewaar u kerk en laat dit groei. Vernietig die werke van die duiwel, elke mag wat teen U opstaan, en alle kwaadwillige planne wat teen u heilige Woord bedink word, totdat die volkomenheid van u ryk kom, waarin U alles in almal sal wees.
Amen.
