Wat moet ’n mens doen om gered te word? Paulus en Silas antwoord hierdie vraag in ons teksgedeelte: Glo in die Here Jesus, en jy sal gered word, jy en jou huisgesin. ’n Mens moet glo in die Here Jesus Christus. ’n Mens word gered deur geloof en nie deur die doop nie. Nie die doop was die sondes af nie, maar die bloed van Jesus Christus (HK 72). Die water is maar net ’n teken van die vergifnis wat God skenk. Hoe belangrik die doop dus ook al is, as instelling van God, as sigbare teken waaraan sy volk gekén word, word mense gered deur geloof en nie deur die doop nie.

Alle mense verstaan dit natuurlik nie so nie. Daar is mense wat dink die doop red jou op een of ander geheimsinnige, magiese manier, so al asof God deur die doop sy genade en verlossing in jou instort deur die bediening van die doop (soos die Roomse standpunt wel is). Hulle dink iemand wat nie gedoop is nie, kan nie gered word nie, en daarom is hulle soms paniekerig besorg oor ongedoopte pasgebore babas wat sterf.

Nou is daar mense wat sê die NG Kerk sien dit ook so dat die doop jou red en nie die geloof nie; ons doop immers kindertjies wat nog nie kan glo nie. Nou sê hierdie mense dat dit nie kan gebeur nie, dat ons nie kindertjies mag doop nie, want geloof is noodsaaklik. Dit is die geloof wat jou red, nie die doop nie. Ons teksvers sê dit tog ook duidelik. Die geloof, sê hulle, is die voorwaarde waaraan ’n mens moet voldoen voor jy gedoop kan word. Daarom kan kindertjies nie gedoop word nie, want die geloof moet eers daar wees om die doop geldig te maak. Hulle sê die doop is ’n daad van gehoorsaamheid van die gelowige, waarmee jy in die openbaar en voor God bewys lewer van die geloof wat in jou is.

Nouja, dat die geloof ten nouste aan die doop verbind word, daarmee stry ons natuurlik nie. Selfs by die kinderdoop, soos ons dit ook weer vanoggend hier beleef het, gaan dit nie sommer om enige kindjie wat sommer net gedoop kan word nie, maar gaan dit juis om kinders van gelowiges, en is die vrae van die doopformulier wat die ouers moet beantwoord, in wese ’n geloofsbelydenis wat hulle moet doen voordat hulle kindjie gedoop kan word.

Miskien wonder jy wat die ouer se geloof met die kind wat gedoop word te make het? Hoor net wat sê Paulus in ons teksvers: Glo in die Here Jesus, en jy sal gered word, jy en jou huisgesin. Hoekom kan hy dit sê? Omdat hy geweet het die hele huisgesin sou tot bekering kom? Nee, maar omdat hy God geken het, omdat hy geweet het: God werk so. God werk met huisgesinne. God werk nie maar net met die enkeling, een-een alleen nie.

’n Goeie voorbeeld hiervan is Gen 17, waar God ’n verbond met Abraham sluit, maar dan nie net met hom alleen nie, maar met sy hele huis: Ek bring ’n verbond tot stand tussen My en jou en jou nageslag en al hulle geslagte. Dit is ’n blywende verbond: Ek sal jou God wees en ook die God van jou nageslag (Gen 17:7).

God werk nie net met enkel-mense nie. Sy genade vloei deur die gesin. Dit is waaroor dit in die verbond gaan: dat God ’n ooreenkoms met ’n mens sluit, en daardeur sy hele gesin daarby intrek. Want in so ’n huis word die Here gedien en die kinders in die geloof opgevoed, en so ingetrek in die kring van die Here se liefde en genade. God sê sy belofte is ook vir hulle, vir die kinders. Daarom doop ons nie sommer enige kinders net omdat hulle kinders is nie, maar omdat hulle kinders van gelowiges is, in die verbondslyn gebore, omdat God se beloftes ook vir hulle geld, omdat Hy ook hulle God is.

Dit beteken natuurlik nie dat hulle vanselfsprekend gered is nie. Die doop is immers geen vanselfsprekende waarborg nie. ’n Mens kan die doop met ’n tjek vergelyk. ’n Tjek is ’n belofte dat daar êrens geld beskikbaar is. ’n Tjek is nog nie geld nie, net soos die doop nog nie verlossing is nie. Die doop is ’n belofte, ’n baie seker belofte, want dit is immers God self wat dit gee en doen. Hý lê sy hand op ons, op hierdie klein kindjie wat vanoggend gedoop word, en Hy maak ’n belofte dat Hy vir ons ’n Vader wil wees en ons wil laat opgroei as sy kinders, binne sy verbond. En dit is hier waar die geloof so belangrik is. Soos ’n tjek net ’n stukkie papier bly, totdat jy dit gewissel het, so met die doop: as jy nie die beloftes van die doop glo en aanvaar en jou eie maak nie, as jy jou rug keer op die God wat in die doop sy Naam oor jou uitroep, dan tree die beloftes van die doop natuurlik nie in werking nie.

Die geloof is nie ’n voorwaarde, ’n prestasie wat nodig is voor jy gedoop kan word nie, maar die geloof is tog noodsaaklik om die vrug van die doop te pluk. ’n Mens hoef nie eers te glo voordat jy gedoop word nie, maar as jy gedoop is en jy glo nie, beteken die doop en alles wat God daarmee vir jou belowe, vir jou niks, hoewel God natuurlik nooit sal ophou om te werk in so ’n gedoopte se lewe nie, soos die pa van die verlore seun wat angstig uitkyk dat hy terugkeer.

Daarom is die doopbelofte so belangrik. Die ouers belowe aan die Here dat hulle hulle kinders sal leer om in Hom te glo, sal leer om sy kinders te wees, sodat hulle die redding wat God met die doop belowe het, hulle eie kan maak en kan deel in die seëninge wat God aan sy kinders gee.

Hoe vaar jy daarmee, liewe ouer?

Ek moet dit ten slotte nog byvoeg: Die doop is nie net ’n belofte nie. Gelukkig nie. Die doop is ’n daad van God self. Met die doop kom belowe God nie net vir ons en ons kinders dat Hy ons God wil wees nie, maar kom lê Hy ook beslag op die een wat gedoop word. Hy kom merk die dopeling en sê vir hom: Jy is vir my spesiaal, en Ek sal spesiaal na jou kyk. Dit is ons troos, dit is julle troos vanoggend, liewe ouers: Julle staan nie alleen wanneer julle vanoggend hierdie belofte aflê dat julle julle kind vir die Here sal grootmaak nie. Julle staan nie alleen nie, liewe ouers, as julle elke dag worstel om julle kind op die regte pad te hou nie. God het julle kinders gemerk, hulle is nie net julle s’n nie, hulle is ook syne!

Glo in die Here Jesus, en jy sal gered word, jy en jou huisgesin.

Amen.