Wat glo jy?
Ek het dié vraag dikwels vir my katkisante gevra in die persoonlike gesprek voor hulle belydenisaflegging. En ek was telkens verbaas en teleurgesteld om te hoor hoe vaag baie van hulle (maar gelukkig nie almal nie) was oor wat hulle glo. Ek moes behoorlik rem en trek om uiteindelik te hoor dat hulle darem ook iewers in hulle geloofstaal die woord Jesus ken.
My formulering is doelbewus: hulle ken die woord Jesus. Of hulle Hom as Persoon ken, is ’n heel ander kwessie.
Iewers, so vermoed ek, misluk ons om die basiese geloofswaarhede aan die nuwe geslag te kommunikeer. Die jare in die Sondagskool het klaarblyklik op baie kinders geen blywende indruk gelaat nie. Of dalk is dit omdat die kinders nie in hulle ouerhuise sien hoe ’n lewende geloof in Jesus lyk nie.
Dis nie net by ons wat dit so gaan nie. In ’n onlangse studie in Amerika onder jongmense oor wat hulle glo, het die volgende prentjie na vore gekom, wat hulle Moralistiese terapeutiese deïsme noem:
- Daar is ’n god wat die wêreld geskep en georden het en oor mense op aarde waak.
- God wil hê mense moet goed, gaaf en regverdig teenoor mekaar wees, soos wat die Bybel en die meeste wêreldgodsdienste leer.
- Die hoofdoel van die lewe is om gelukkig te wees en goed te voel oor jouself.
- God hoef nie juis betrokke te wees in jou lewe nie, behalwe wanneer God nodig is om ’n probleem op te los.
- Goeie mense gaan hemel toe wanneer hulle te sterwe kom.
Sien, niks oor Jesus nie. Hierdie beskouing het niks in wat dit as Christelik onderskei van ander gelowe nie. Daar is niks van Christus se verlossing in nie. Daar is geen beduidenis dat ons sondaars voor God is nie. Daar is nie sprake daarvan dat ek vir God moet dien nie. Ek, as gereformeerde gelowige, meet dit natuurlik aan die indeling van die belydenisskrifte wat praat van die drie dinge wat ’n mens moet weet as jy in hierdie lewe getroos wil lewe en sterwe (Heidelbergse Kategismus vraag 2): Ek moet weet hoe groot my sonde en ellende is; hoe ek daarvan verlos kan word; en hoe ek God vir dié verlossing dankbaar kan wees.
Dalk is dit presies hier waar die skroef los is in ons moderne samelewing: mense leef nie meer getroos nie, want hulle leef nie in ’n verhouding met die Here Jesus nie.