’n Man kan honderd kinders hê en baie lank lewe, maar hoe oud hy ook al word, as hy nie die goeie dinge kan geniet nie en nie eens in ’n graf begrawe word nie, is ’n doodgebore baba beter daaraan toe as hy. (vers 3)
In hoofstuk 5 het ons gesien dat die lewe ’n gawe van God is. In hierdie hoofstuk redeneer die Prediker verder oor hierdie saak. Volgens hom is dit pateties as ’n mens nie die lewe kan geniet nie.
Dit beteken nou nie dat ons moet eet en drink en vrolik wees, want môre sterf ons nie (Pred 8:15). Want in Pred 8, soos in Pred 6, gaan dit om die lewe te geniet as ’n gawe uit God se hand. Jy beskik nie oor die lewe nie, en dis nie jou plek om met God daaroor te redeneer nie. Jy is net ’n mens (vers 10).
Dit pas ons dus nie om ons teen God te verhef en ons vuiste na die hemel te bal nie. God is buitendien nie ’n wrokkige God nie. Vir dié wat Hy liefhet, is Hy die liefdevolle Vader wat sorg (vgl Ps 127:2).
Views: 44